هوالرزاق
مدرسه زندگی یک موسسه آموزشی است که با شعار آموختن برای زیستن، از طریق عمل به تربیت دانش پژوهان خود می پردازد. باید توجه داشت که مدرسه خود زندگی است و نه مکانی برای آماده شدن برای زندگی.
تعلیم و تربیت به منزله ی رشد و متضمن تجربه است. یادگیری باید با توجه به علائق و تفاوت های فردی کودکان انجام شود. در مدرسه ی زندگی اهداف از پیش تعیین نمی شوند، بلکه بنا به موقعیت و در حین عمل ظهور می یابد. محتوای درسی و موقعیت های تربیتی به نحوی تدارک دیده شده اند که به پرورش مهارت های اجتماعی، مهارت حل مسئله، قوه خلاقیت و تفکر انتقادی منجر شود.
در مدرسه زندگی، محیط شاد و سرزنده است. روش تدریس، بر فعالیت شاگرد مبتنی است و نقش معلم، مدیریت کلاس درس نیست؛ بلکه معلم، راهنما و هدایت کننده یادگیری و شاگرد، محور جریان تربیتی است.
روش پژوهش در مدرسه زندگی توصیفی-تحلیلی می باشد.
صحبت از مدرسه زندگی بسیار ساده به نظر می آید اما تحقق آن به سادگی ممکن نیست. در مدرسه زندگی یا مدرسه ی آزمایشگاهی، نگاهی نو به فرآیند یاددهی-یادگیری، تاکید بر روش های فعال تدریس، توجه به موقعیت های یادگیری و فراهم کردن فرصت های یادگیری در فرآیند تدریس و نگاهی تازه به اهداف آموزشی و محتوای درسی آن که در حوزه های گوناگون تعلیم و تربیت تاثیر گذار بوده است.
مدرسه بخش مهمی از زندگی دانش آموز است، بنابراین لازم است با زندگی واقعی دانش آموز ارتباط داشته باشد.
ارتباط نداشتن مدرسه با زندگی دانش آموزان، ناکارامدی آموزش و پرورش رسمی را باعث خواهد شد.
مدرسه ی زندگی برای آموزش و پرورش چهار ویژگی قائل است:
کودک را نمی توان از محیطی که در آن زندگی می کند جدا دانست، به همین دلیل نمی توان مدرسه و آموزشگاه را از زندگی کودک جدا کرد.